بورس تورم را پوشش میدهد؟
اگر فرض بر کاهش تنشهای سیاسی، سیگنال کاهش نرخ ارز (دولت علاقهمند به نشان دادن کاهشی شدن نرخ دلار گران است) و ثبات آن (به نظر میرسد دلار در ۶۰ – ۶۵ هزار تومان معامله شود) در این محدوده باشد، امسال بازار بهسادگی تورم را کاور خواهد کرد.
رضا خانکی، کارشناس بازار سرمایه تشریح کرد: بخشی بزرگی از ریسکهای بازار خارج از توان برآورد تحلیلگران است. در بخش ریسکهای سیستماتیک معتقدم که احتمال توافق برجامی به صفر رسیده است در این حالت باید دید که تعاملات ایران با دیگر کشورها به چه صورت خواهد بود. فعالین بازار سرمایه تحلیلگران سیاسی نیستند، شاید با حدسیات خود تصمیم بگیرد، اما باید گفت که ریسک توافق یا عدم توافق سایه سنگینی بر سر بورس دارد. برخی بر این باورند که در صورت عدم توافق دلار رشد خواهد کرد یعنی سهام هم افزایش پیدا میکند لزوماً این رابطه سطحی برقرار نیست، این موضوع سادهانگاری به نظر میرسد. البته اگر فرض بر کاهش تنشهای سیاسی، سیگنال کاهش نرخ ارز (دولت علاقهمند به نشان دادن کاهشی شدن نرخ دلار گران است) و ثبات آن (به نظر میرسد دلار در ۶۰ – ۶۵ هزار تومان معامله شود) در این محدوده باشد، امسال بازار بهسادگی تورم را کاور خواهد کرد.
وی افزود: البته شخصاً طرفدار سرمایهگذاری غیرفعال هستم و متصورم که باید سرمایهگذاران به سمت صندوقهای سهامی حرکت کنند. چراکه احتمال ایجاد بازده میانگین بالاتر نسبت به اینکه مستقیم افراد اقدام به سرمایهگذاری کنند بالاتر است. حتی بااینکه تورم در سطح اقتصاد کشور رقم بالای را به خود دیده است.
در بازههای زمانی مختلف بازدهی متفاوت است
خانکی در خصوص عقبماندگی بازده صندوقها نسبت به تورم تصریح کرد: در تحلیل بازده باید قابی را متصور بود و بازه بهطور مثال یکساله برای ۲۰ درصد بازده ترسیم کرد، در همین سال تورم نقطهبهنقطه ۶۰ درصدی و تورم سالانه (با حافظه ۲۴ ماه) بهطور مثال ۵۱ درصد را شاهد بودیم، با این فرضیات صندوق در بازدهی از تورم عقب میماند. حال این قاب را در بازه زمانی دو سال ترسیم میکنیم اعداد تعدیل میشوند، بازده صندوق بهطور مثال ۷۰ درصد را به خود میبیند و تورم دو سال ۹۱ درصد میشود؛ اگر بازه زمانی را به ۳ سال تغییر دهیم با بازده ۲۰۰ درصدی و بهطور مثال تورم ۱۲۰ درصد مواجه میشویم؛ بنابراین قابی که ترسیم میشود برای شناسایی بازده حائز اهمیت است.
پیشنهاد به مراتب بهتر برای سرمایه گذاری
وی ادامه داد: دراینبین باید اشاره کرد که اساساً مقایسه تورم و بازده گرفتن از بورس برای عموم تقریباً گزینه اشتباهی است، چراکه (به فرض اگر صندوقهای در سالی با ۵۰ درصد تورم ۲۰ درصد بازده داشتهاند) با ضریب بالا میانگین مردم در سال گذشته از ۲۰ درصد هم بازدهی کمتری را از بورس گرفتهاند. یعنی از میانگین (۱۰ میلیون نفر میتوانند شامل این آمار شوند نه صرفاً کسانی که منبع درآمد آنها بورس است) عامه فعالین اگر نظرسنجی شود حتی با شاخص ۲ میلیونی بسیاری از افراد عنوان میکنند که ۱۰ درصد هم در ضرر هستند؛ بنابراین پیشنهاد سرمایهگذاری در صندوق صرفاً برای فعالین بورسی که توان گرفتن اعتبار دارد و زمان خریدوفروش سهام را میداند، نیست، عموم مردم که سال قبل ۱۰ درصد در ضرر بودند ۲۰ درصد بازدهی از صندوق حتی بااینکه ۳۰ درصد پایینتر از تورم است بهمراتب گزینه بهتری است.
ضرر هم بخشی از مدیریت دارایی است
خانکی در پایان گفت: حتی در مرداد سال ۹۹ که شاخص ۲ میلیونی به یکمیلیون و ۳۰۰ هزار واحد تنزیل پیدا کرد، میانگین مردم ۸۰ – ۸۵ درصد متضرر شدند، اما میانگین صندوقها ۵۵ درصد ضرر را تجربه کردند. ضرر هم بخشی از مدیریت دارایی است چراکه نمیتوان از بازار فرار کرد و نقطه خروج را قبل از تاریخ مشخصی تعیین کرد و ورود را در تاریخ خاص انجام داد. برای سرمایهگذاری در صندوق موارد بسیاری پیشروی افراد قرار دارد بهطور مثال جسورانه، درآمد ثابت، سهامی و… همچنین پرتفوی صندوقها در کشورمان را سازمان بورس تعیین میکند. این ترکیب پرتفوی ۶۰ درصد اوراق، ۳۰ درصد سپرده بانکی و ۱۰ درصد سهام را شامل میشود. البته سهام تا ۱۵ درصد، اوراق تا ۷۰ درصد و سپرده بانکی هم تا ۳۵ درصد را میتواند در صندوق حد نساب داشته باشد.
منبع: بورس نیوز